اولویت یک امروز کشور را چه چیزی و یا چه کسی تعیین میکند؟

خبرگزاری های خارجی با زنهای مایو پوشیده اخبار را پوشش دادند:

اعتراض پرستاران در سطح وبلاگ نویسی و خبرگزاری های خارجی

تا همین چند روز پیش که رئیسی زنده بود و برآمده از جامعه معلمی، دانشجو معلم ها و معلم ها اعتراضات به حقشان بلند بود، حالا نوبت پرستار است. جالب اینکه پزشکان با اینهمه حقوق گزاف و حق ویزیتهای بالاشون پشت این پرستارها رو گرفته اند و گفتن اگر سه قوای کشوری حقوق ما رو کامل تر نده اعتصاب میکنیم.

خب بکنید.

دندونهامون رو بازم نمیاریم جای شما ایمپلنت کنید. خیلی گرون باهامون حساب میکنید. برین همون دندون هری پاتر رو ایمپلنت کنید، اگر راست میگین.

ما اینجا رو مرز نشستیم و هر روز داریم تجمع میکنیم با ماسک‌های بردهان گذاشته بابت ریزگردهای گرد و غبار ناشی از تغییر کاربری باغات به زمین های کشاورزی کشور خودمون و همسایه، اونوقت اینها بدون ماسک از رفاه کامل و رئیس جمهور پزشکیان پزشک زاده صداشون گوش آسمون رو کر کرده.

دیروز اعتراض معلمان، امروز اعتراض پزشکان و پرستاران، فردا رئیس جمهور از بین چه کسانی انتخاب میشه تا کل قوای کشور بسیج بشن برای پاسخگویی همه خواسته های به حقشان؟

مثلا پزشکیان داره می‌ره تو جمع پزشکها عکس بگیره که یک باره بارش سنگین میشه و تق رئیس جمهور بعدی میشه یک نظامی؟

اونوقت همه خواسته های به حق نیروهای مسلح نیاز کل قوای کشوری و لشگری میشه

یا نه، مثلا تق، و این بار کی می آید روی کار؟ یک بازیگر؟ مثلا ترامپ خوبه؟ تو آمریکا که مد هست این نوع انتخاب. رئیس جمهور بعدی یک مهندس میشد چی میشد! 

نیازهای مهندسین عزیز اونوقت اولویت یک کشور میشد؟ البته مهندس ها هم باید ماسک بزنند، چون فقط کادر درمان محترم با هر روز واکسن زدن خودشون رو بیمه میکنند یه وقت تو تجمع‌ها کرونا نگیرند. ماها در واقع با بزرگترین دروغ قرن، یعنی اعلام کرونا، ماسک زدیم و حالا در ادامه دروغ میگیم که نیاز کشور گرمایش زمین، احتمال جنگ قریب الوقوع، برطرف کردن کم آبی شهرها، مبارزه با تغییر کاربری، زمین‌خواری و دریاخواریه.

راستی، آیا ممکنه کسی از جامعه کشاورزی باقی مانده باشه تا رئیس جمهور بعدی از بین آنان انتخاب شود و خواسته های به حق کشاورزان اولویت یک کشوری و لشگری شود؟!

یا نه؟ کاست انتخاب رئیس جمهوری فقط از بین گروه خاصی هست؟