دلیل جنگ و سایه آن: نژادپرستی

تجاوز رژیم بعث عراق به خاک ایران در اواخر سال ۱۳۵۹، هشت سال به طول انجامید و جان هزاران ایرانی را گرفت. بسیاری از خانواده‌های اهوازی و شهرهای مرزی، حداقل یک شهید تقدیم کردند. جنگ در حالی با آتش‌بس قطعنامه شورای امنیت به پایان رسید که ایران در موقعیت پیروزی و پیشروی تا بصره بود. صدام، در واقع، به نیابت از منافع آمریکا و غرب وارد جنگ شده بود تا قدرت ایران انقلابی را مهار کند. با این‌حال، حتی در میانه همین جنگ، آمریکا مستقیماً وارد شد و ناو وینسنس با شلیک موشک به هواپیمای مسافربری ایرانی، ده‌ها هموطن بی‌گناه را به شهادت رساند.
پس از پایان جنگ، ایالات متحده که تا پیش از آن از صدام حمایت می‌کرد، در سال ۱۳۸۲ با لشکرکشی به عراق او را کنار زد و راه کربلا را برای زائران ایرانی باز کرد. با این حال حضور آمریکا در عراق با تأسیس پایگاه‌های متعدد نظامی، اهداف تازه‌ای را دنبال می‌کرد؛ اهدافی که ریشه در نوعی نگاه نژادپرستانه و سلطه‌جویانه داشت. حتی اقداماتی نمادین، مانند ساخت میدانی با کلاه‌های نظامی شهیدان ایرانی، به‌عنوان نمایش پیروزی آمریکایی‌ها، بخشی از همین تفکر بود.

اما چرا نژادپرستی؟
نژادپرستی پدیده‌ای تاریخی است که از توهم برتری قومی یا نژادی سرچشمه می‌گیرد. نمونه‌های فراوانی در تاریخ دیده می‌شود. برای مثال در متون کهن، نقاشی عجیبی از درختی وجود دارد که میوه‌هایش به ماهی و پرنده بدل می‌شوند؛ گویی نویسنده به‌جای علم، به اسطوره‌های نژادی و قومی باور داشته است. در کتابی دیگر با عنوان امپراتوری آسمانی، ادعا می‌شود که «ساکنان امپراتوری آسمان» هوش و ذکاوتی ذاتی دارند که آنها را از «بربرهای چهارگوشه جهان» متمایز و برتر می‌سازد. این نگاه، همان ریشه‌های عمیق تفکر نژادپرستانه است که در طول تاریخ از تمدن‌های باستانی در حوالی شرق مدیترانه، تا امروز در ایدئولوژی صهیونیسم و جریان‌های افراطی غربی دیده می‌شود.

امروزه هم بسیاری از اراضی یونان، قبرس و بخش‌هایی از فلسطین اشغالی عملاً زیر نفوذ سرمایه‌داری صهیونیسم جهانی قرار دارند. آن‌ها که خود را «قوم برتر» می‌دانند، همچون دانه‌ای در زمین‌های دیگر نفوذ می‌کنند تا به باور خود، روزی پاکسازی نژادی را رقم بزنند و به‌عنوان «آخرین قوم نجات‌یافته» بر جهان مسلط شوند.

از همین منظر، جنگ هشت‌ساله ایران و عراق، علاوه بر جاه‌طلبی صدام، در لایه‌های پنهان خود از این نژادپرستی تاریخی تغذیه می‌کرد. به‌همین ترتیب، در جنگ‌های اخیر ـ مانند تجاوز ۱۲ روزه اسرائیل به ایران ـ همین نگرش نژادپرستانه تکرار می‌شود. بازیگران اصلی این میدان، از آمریکا و آلمان گرفته تا انگلیس، در طول تاریخ سعی کرده‌اند با تبلیغات، فرهنگ نژادپرستانه را توسعه دهند تا تسلط سیاسی و اقتصادی خود را تثبیت کنند.

ایران از گذشته، چه به واسطه جاده ابریشم و چه امروز با زیرساخت‌های ریلی و ترابری خود، همواره یک گره ژئوپلیتیکی حساس بوده و همین دلیل طمع قدرت‌های متجاوز را دوچندان می‌کند. اسرائیل و متحدانش، خود را «تنها نژاد واقعی بشر» می‌پندارند و دیگران را «کم‌ارزش»؛ به همین دلیل همیشه نقشه‌هایی برای سلطه بر مردم و منابع کشورهایی مثل ایران در سر دارند.

این طرز فکر برای افکار عمومی جهان تراژیک و فاجعه‌بار است، اما از دید صهیونیست‌ها و حامیانشان، یک «ماموریت الهی» شمرده می‌شود که ریشه در تفسیرهای تحریف‌شده کتاب مقدس دارد.

در این فضای جنگ و خشونت، یک حقیقت آشکار است: هرچه نبرد و تجاوز بیشتر میشود، و کشتار کودکان فلسطینی توسط صهیونیست ها افزایش میابد، آگاهی مردم نسبت به ماهیت نژادپرستانه این ایدئولوژی بیشتر خواهد شد. نویسندگان بیشتری در این باره قلم می‌زنند، و مردم بیشتری تجمعات ضد نژادپرستی را شکل می‌دهند تا مانع از تکرار این فجایع شوند.

و حالا، در میان سایه‌ی سنگین جنگی تازه، نمی‌دانم کجای کتاب گل و میخک یحیی سنوار را دوباره مرور کنم؛ همان‌جا که از کندن گودال‌ها برای پناهگاه شروع کرد؟ یا صحنه‌های امروز را که کودکان گرسنه غزه در ساحل به تماشای غذا بسنده می‌کنند؟

آیا این روزها، آرامش قبل از توفان جاسوسان صهیونی در ایران است؟
شاید لازم باشد فتواهای بیشتری برای مقابله با خیانت و نفوذ، از علما و صاحب‌نظران بجویم.

امروز تسلیم، هیچ راه‌حلی به شمار نمی‌رود. در عوض، پاسخ عزتمندانه به تجاوز رژیم صهیونیستی، پاداش الهی و حمایت مردمی را در پی خواهد داشت. از منظر امدادرسانی، ایجاد بانک‌های خون و ظرفیت‌های پزشکی ضروری است تا در صورت استفاده دشمن از سلاح‌های کشتار جمعی، از جان مردم دفاع کنیم.
همچنین آمیزش فرهنگی و گسترش روابط بین اقوام می‌تواند راهی باشد برای کم‌رنگ‌کردن ریشه‌های نژادگرایی؛ چرا که وقتی رشته‌های فرهنگی و اجتماعی عمیق میان ملت‌ها شکل بگیرد، نژادپرستی فرصت رشد نخواهد یافت.
راه دیگر مبارزه با نژادپرستی ترویج دین اسلام و وحدت در سایه آن است:
اسلام قوم خاصی را به‌عنوان «آخرین قوم نجات‌یافته» نمی‌شناسد، بلکه تأکید دارد هرکس بر اساس ایمان، عمل صالح و اخلاق پاک، به رستگاری می‌رسد. یعنی شرط نجات، ایمان است نه خون یا تبار.
در روایات اسلامی، هنگام ظهور امام زمان(عج)، هم باز سخن از امت یاری‌دهنده است، نه یک قوم نژادی. این امت یاری‌دهنده شامل مؤمنانی از اقوام و ملت‌های گوناگون خواهد بود که آماده پذیرش عدالت جهانی می‌شوند.
در آخر زمان از نظر تفکر شیعه دوازده امامی بعد از ظهور منجی عالم بشریت حکومت عدل الهی تشکیل میشه که این حکومت مجبور میشه با طاغوت های زمان خودش مبارزه کنه و در این مبارزه پیروز میشه. جالب است که در این مبارزه مومنان زمان گذشته که در راه خدا راسخ بودند نیز دوباره زنده میشوند تا به یاری امام بپیوندند.

________________

The reason for the war and its shadow: racism
The invasion of Iranian soil by the Iraqi Baath regime in late 1970 lasted eight years and claimed the lives of thousands of Iranians. Many families in Ahwazi and border cities sacrificed at least one martyr. The war ended with a ceasefire by the Security Council resolution, while Iran was in a position to win and advance to Basra. Saddam, in fact, had entered the war on behalf of American and Western interests to contain the power of revolutionary Iran. However, even in the midst of this war, the United States directly intervened and the US navy Vincennes fired a missile at an Iranian passenger plane, killing dozens of innocent compatriots.
After the war ended, the United States, which had supported Saddam until then, in 2003, it ousted him by launching an invasion of Iraq and opened the way to Karbala for Iranian pilgrims. However, the American presence in Iraq pursued new goals by establishing numerous military bases; Goals that were rooted in a racist and hegemonic view. Even symbolic actions, such as building a square with the military helmets of Iranian martyrs, as a demonstration of American victory, were part of this thinking.

But why racism?
Racism is a historical phenomenon that stems from the illusion of ethnic or racial superiority. There are many examples in history. For example, in ancient texts, there is a strange drawing of a tree whose fruits turn into fish and birds; as if the author believed in racial and ethnic myths instead of science. In another book titled The Celestial Empire, it is claimed that the “inhabitants of the Celestial Empire” have an innate intelligence and intelligence that distinguishes them from the “barbarians of the four corners of the world” and makes them superior. This view is the same deep roots of racist thinking that can be seen throughout history, from ancient civilizations around the Eastern Mediterranean, to the ideology of Zionism and Western extremist movements.

Today, many lands in Greece, Cyprus, and parts of occupied Palestine are effectively under the influence of global Zionist capitalism. Those who consider themselves a "superior people" are infiltrating other lands like a seed in order to, in their belief, one day bring about ethnic cleansing and dominate the world as the "last saved people."

From this perspective, the eight-year Iran-Iraq war, in addition to Saddam's ambition, was nourished by this historical racism in its hidden layers. Similarly, in recent wars - such as Israel's 12-day invasion of Iran - this same racist attitude is repeated. The main players in this field, from the United States and Germany to England, have tried throughout history to develop a racist culture through propaganda in order to consolidate their political and economic dominance.

Iran has always been a sensitive geopolitical node, both through the Silk Road and today with its railway and transportation infrastructure, and this is why it doubles the greed of the aggressor powers. Israel and its allies consider themselves “the only true human race” and others “inferior”; for this reason, they always have plans to dominate the people and resources of countries like Iran.

This mindset is tragic and catastrophic for the world public, but from the perspective of the Zionists and their supporters, it is considered a “divine mission” that has its roots in distorted interpretations of the Bible.

In this atmosphere of war and violence, one truth is clear: the more the fighting and aggression, and the more the killing of Palestinian children by the Zionists, the more people will become aware of the racist nature of this ideology. More writers will write about it, and more people will form anti-racist rallies to prevent the repetition of these tragedies.

And now, amidst the heavy shadow of a new war, I do not know where to revisit Yahya Sinwar’s book Flowers and Carnations; where he began with digging holes for shelter? Or the scenes today where the hungry children of Gaza are content to watch the food on the beach?

Are these days the calm before the storm of Zionist spies in Iran?

Perhaps we need to seek more fatwas from scholars and experts to confront betrayal and influence.

Today, surrender is not a solution. Instead, a dignified response to the Zionist regime’s aggression will bring divine reward and popular support. From the perspective of relief, it is essential to establish blood banks and medical capacities to defend people’s lives in the event that the enemy uses weapons of mass destruction.
Cultural mixing and the expansion of relations between ethnic groups can also be a way to diminish the roots of racism; because when deep cultural and social ties are formed between nations, racism will not have a chance to grow.
Another way to combat racism is to promote the religion of Islam and unity under its shadow:
Islam does not recognize a specific nation as the “last saved nation,” but rather emphasizes that everyone will achieve salvation based on faith, righteous deeds, and pure morals. That is, the condition for salvation is faith, not blood or lineage.
In Islamic traditions, when the Imam of the Time (a.s.) appears, there is again talk of a helping nation, not a racial nation. This helping nation will include believers from various tribes and nations who are ready to accept universal justice.
At the end of time, according to Twelver Shiite thought, after the emergence of the savior of the world of humanity, a government of divine justice will be formed, which will be forced to fight the tyrants of its time and will win this fight. Interestingly, in this fight, the believers of the past who were steadfast in the path of God will also be resurrected to join the Imam's help.

قاچاق اعضای بدن مردم سوریه و فلسطین

خاخام یهود لوی اسحاق روزنبام دلال خرید و فروش اعضای ربوده شده از بدن فلسطینی ها در آمریکا در نیویورک دستگیرشده. او در بازجویی ها گفته خیلی وقته که به این کار مبادرت داشته. آنها این اعضا را در اسرائیل میخریدند و در آمریکا میفروختند.

ماجرای خارج کردن اعضای بدن اجساد فلسطینی کشته شده به دست صهیونیست ها اولین بار توسط یک روزنامه معتبر سوئدی به نام Aftonbladet در سال ۲۰۰۹ افشا شد. روزنامه معتبر آمریکایی نیویورک تایمز نیز در اوت سال ۲۰۱۴ فاش کرد که تجارت اعضای بدن اجساد فلسطینی به منبع درآمد اسراییل تبدیل شده است.

البته پیش از این افشاگری ها، منابع فلسطینی و همچنین مجله تایمز در سال ۲۰۰۰ فاش کرده بودند که اسراییل یکی از اصلی ترین حلقه های کارتل های قاچاق اعضای بدن انسان است.

جریان حضور ایران در خاورمیانه چیست؟

یه مجموعه فیلم کره‌ای هست که در واقع ترجمه فیلم‌های ترکی و یا ژاپنی به زبان کره‌ای هست.  

فقط اون یک فیلم کره‌ای هم نیست که ما در فضای فرهنگی شاهد اعمال هویت بخشی یک گروه خاص هستیم. نمود دیگر کارهای فرهنگی این گروه خاص شامل وبلاگ نویسی و ولاگنویسی هست.

قرار بود منافع اروپا را رژیم صهیونسیتی تامین کند. در مقابل، در حالی که حذف منافع ایران را داشته باشند، از آنها بخواهند که در موضوع دخالت نکنند!

جنگ غزه و همکاری یمن، این معادله رو تا الان به هم زده. همچنان تاریخ در حال ثبت دانش فارسی زبان‌ها در حوزه خودشون و در منطقه‌ای که زندگی می‌کنند هستش. ایرانی‌ها به عنوان بزرگترین دشمن آمریکا هنوز زنده‌اند و دارن زندگی می‌کنند.

حال سوال اینجاست کسایی که شعار میدهند نه غزه و نه لبنان، بر چه اساس و مبنایی این شعار را طراحی کردن؟ این شعار نه پایه اقتصادی داره و نه مبنای تاریخی داره. کتب تاریخی ما مثلاً با کلیله و دمنه، کتب به هندی رو به عربی ترجمه کرده. ما با ترجمه زبان‌های مختلف و ملیت‌های مختلف نقش میانجی بین کشورهایی مثل هند، کره و ژاپن داشتیم و تا مسیر کانال سوئز اروپا رو هم طی کرده ایم. ما با همین ترجمه ها در کشوری مثل لبنان حضور داشته و زیسته ایم. همچنان به حفظ پیشینه و تاریخ خودمون هم ادامه می‌دیم. به آینده هم فکر می‌کنیم ما هم نیازهای فعلی خودمون رو داریم.

ما دوست نداریم هی یکسره مشروب بخوریم، طوری که از اول فیلم تا آخر فیلم قیافه‌مون عوض بشه و در فیلمی که ظرف بیست روز نهایتش پر شده قیافه مون عوض بشه، بعدم آخرش بگیم که بله سرطان گرفتیم، حالا هم دلتون بسوزه، نخورین حالا خوب.

ما از اول تو کشورمون تجارت گوشت سگ نداشتیم، که حالا مردممون بیان با حمایت یکی از سران قوامون مثل کره جنوبی گیم که تجارت سگ رو ممنوع می‌کنیم، چقدر ما آدمای خوبی هستیم. ما حتی گوشت‌ گاو برزیلی را هم محبوب نمی‌دانیم، اگر بخوریم از ناچاریست.

ما مخالف سلاح‌های کشتار جمعی هستیم. از اول هم حرفمون همین بوده. چیزی که الان خلافشو توسط رژیم صهیونیستی می‌بینیم. به خاطر این‌ها باید کشوری مثل ایران حذف بشه؟ 

روسیه که زبان سیریلیک منطقه اش رو دو نفر از حواریون مسیحی تعریف کردند، باید حذف بشه؟!

انگلیسی، زبان غالب؟

انگلیس یا به عبارتی امپراتوری انگلیسی زبانان برنمی‌تابد که زبان‌های دیگری در منطقه نقش ایفا کنند. هندوستان که کشورش چند زبانیست و بلکه حتی هر ایالتش چند زبانیست امروز با زبان انگلیسی به اشتراک رسیده است. این هند اونقدر برای یکی مثل آمریکا معضل نیست که کشور ایران با زبان فارسیش وحدت دارد. انگلیسی زبان‌ها در میان میلیاردها چینی زبان حضور موثری ندارند. در کشور پهناوری مثل چین اغلب چینی صحبت می‌کنند. حال برای اینکه انگلیسی، زبان غالب مردم دنیا شود، کافیست منافع کشوری مثل چین رو در نظر نگرفت. کافی زبان فارسی کشوری مثل ایران نادیده گرفت. زبان سیرلیک هم که پایه مسیحی طور داره می‌تونه در زبان انگلیسی حل بشه. مهم اینه که اون فرهنگ لغت زبان انگلیسی به اون صورتی که هست حفظ بشه.

چین با میلیاردها آدمی که داره باید حذف بشه؟!

در عوض رژیم صهیونیستی که پایه درستی از نظر دینی، از نظر اعتقادی و خیلی مسائل دیگه داره باید نقطه کلیدی کوریدور جدید هند-خاورمیانه و اروپا بشه؟ رژیم صهیونیستی نژادپرست؟!

تنها راه حفظشم اینه که آمریکا بیاد ماها رو نابود کنه؟! یا نه، وایسیم خوب مشروبات به خوردمون بدن بعد گن که بله علم پیشرفت کرده ما اشتباه کردیم نباید مشروب می‌خوردیم. یا نه، بگن پولدار شدیم، آدما رو کشتیم، دیگه نمی‌خواد سگ بخوریم.

اینه جریان حضور ما وسط میدان خاورمیانه