راه امام - وعده صادق 3

در مکتب انسان های بزرگی چون امام خمینی ره، راه یکی است. در این راه خدا از هرچه فکر می کنی به ما نزدیکتر است، حتی از رگ گردن.
انسان از کثرت به وحدت و به سمت خدا سلوک میکند. او بر امور خود نظاره می کند و آنچه از اعمال و رفتار او در عالم هستی ثبت می شود از نظاره امام زمان خودش نیز میگذرد.
در این مکتب، خداوند همان است که مرده ها را زنده می‌کند و آنچه را از پیش فرستاده اند و آثار آنها را و هرچه دست گرفتنی هست را پس از مرگ در مقابلش قرار می دهد.
در این راه انسان ها از نعمتهای الهی بهره میبرند، از درختان نخل خرما گرفته تا انگور و زیتون همه چیز برای او فراهم شده است. روی آب دریا می توانند کشتی هایی بگذارند که از این سمت آنها را به آن سمت ببرد، بدون اینکه غرق شوند، و دانش کشتی سازی را نسل به نسل به یکدیگر منتقل کنند. راه خوب از بد جدا و قابل تشخیص است. انسان حق انتخاب دارد که به راه خوب برود. راه بد، همان راه انسان های کافر است. هنگامی که به آنها می گویند با تقوا و با برنامه برای زندگی خود باش اعتراض میکنند. هنگامی که به آنها می گویند از آنچه خدا به شما داده انفاق کن میگویند آیا به کسانی بدهیم که اگر خدا میخواست خودش به آنها می داد؟!
کافران به کسانی که در راه خدا انفاق میکنند به تمسخر می گویند که گمراه شده اند. در آن زمان می گویند آن وعده صادق که میگفتی کو؟!
اما بر چیزی نظاره نمی‌کنند جز یک صدای فراگیر که که آنها را میگیرد. از توصیه ای اطاعت نمی کنند تا زمانی که در صور دمیده شود و از قبر بیرون آیند و به سمت پروردگار عالم بروند.

«برگرفته از سوره یاسین، قلب قرآن»