طوفان الاحرار

برگه اعلامیه ای پیدا کرده ام که تویش نوشته 1000 خودرو در سالگرد عملیات طوفان الاقصی میخواد حرکت کنه و این بار طوفانی دیگر به راه بندازه.

گفتم باز از این هزار خودروها که سطح شهر رو میخوان آلوده کنند و از میدان فلسطین تا حرم برن مثلا. بقیه اش رو خوندم نوشته بود کاروان میخوایم راه بندازیم که عملیاتش به این صورته:

5 روز در ایران

5 روز در عراق

5 روز سوریه و فلسطین

هزینه های احتمالی رو هم خودمون میدیم. کاروان مردمی "از خراسان تا فلسطین"

دیگه بعد از انفجار گوشی ها در لبنان، اسرائیل با موشک مقر فرماندهی حزب الله در بیروت رو زد. خیلی آوار درست شد، خیلی فرمانده ها شهید شدند و تحول بزرگ جنگ تکمیل شد. در این مرحله اصلا چیزی از حزب الله باقی مانده؟!

 اون از بمب گذاشتن کف دست اعضا و این هم از بمباران موشکی بیروت توسط اسرائیل و رژیم کودک کش صهیونیستی

در این مرحله سوال اینه که تا کی ما باید فقط پایگاه های نظامی اسرائیل رو بزنیم؟ جواب قصاص اینه که مردمش رو بزنیم. کسانی که پشت سنگرهای بتنی و زرهی نشسته اند که هدف نمیشه برای قصاص.

جنگ در این مرحله جنگ بین دو کشور مسلمان نیست که مثلا بگیم اگر ایران با عراق میجنگیده و مردم عراق مسلمان هستند و فقط تحت ظلم صدام بوده اند. جنگ بین مسلمانان و یهودیان صهیونیسته که اگر تا الآن هزاران نفر از ماها رو کشته اند، تنها اعتراضشان به جنگ این بوده که اول سربازهای ما رو برگردونید و بعد به کشتار و جنایات خودتون ادامه بدین!

با پرچم های آبی میان بیرون این چیزها رو بگن.

آیا هنوز هم موشک جواب موشک؟

خیر، روش کار عوض شده. الآن باید بگیم گوشی جواب گوشی، اونم از نوع بمب گذاری شده. اگر اسرائیل با موشک اون زمان سرکوب شد و به کشتار و جنایت ادامه نداد، دلیلش این بود که جوابش رو با موشک دادیم. اینجا هم مقابل به مثل باید بکنیم.

ما مصلحت اندیشیم

پس از پیروزی در جنگ مصلحت اندیشی میکنیم، و از آثار تاریخی به جای مانده بهره میبریم. نمونه این مصلحت اندیشی رو میشه در زمان پیامبر «ص»، دید. پس از جنگ خیبر پیامبر به کوچ یهودیان نظر داشت، ولی یهودیان گفتند ما در عمران و حفظ نخلستانها، آگاهی و تخصص داریم، پس ما را در این سرزمین نگاه دارید. پیامبر نظر آن ها را به صلاح دید. او با یهودیان قرارداد بست و از تخصص آنها بهره گرفت.

استفاده از مشرکان در جنگ

مواردی هست که پیامبر درخواست مشرکان در همکاری با مسلمانان را رد کرده است، ولی اگر مصلحت بوده، پیامبر هم سلاح از مشرکان قرض گرفته است.

نکته مهم این هست که پیامبر با دشمنان با قدرت برخورد می کرد و از خطای آنها به راحتی نمی گذشت.

به طور کلی، جنگی که در پیش داریم، به ابتکارات زیادی نیاز دارد. لازم است روشها متناسب با شرایط بروز شود.

دولت زیرساخت‌های مناسب برای آوارگان و پناهندگان به مشهد را توسعه دهد

گو اینکه انگشت جنگی آمریکا سمت کره رفته و اشاره دقیقی دارد.

شواهد نشان میدهد آوارگان کره ای به سراسر کشورهای دنیا از جمله ایران در حال سرازیر شدن هستند.

مشهد به عنوان پایتخت معنوی ایران باید ظرفیت پذیرش آوارگان مسلمان کره ای را داشته باشد.

به این مطلب آقای مروی و تولیت آستان قدس هم اخیرا به صورت ضمنی برای حمل و نقل اشاره کرده و باز هم تبلیغات ترافیک چند روزه رای دهندگان به پزشکیان برای سفر شمال رفتن عده ای با ماشین این نیاز را کم نمی‌کند.

گفتنی است آمریکا قرار است سامانه های هسته ای خود را در کره جنوبی مستقر کند. اعدام گسترده در کره شمالی صورت گرفته و ژاپن در وضعیت جنگی قرار گرفته.

عده ای از کره ای ها با پیش بینی این شرایط زبان کشورهای مسلمان مثل ترکی و فارسی را یاد گرفته اند و خود را رهسپار به این کشورها کرده اند و حال ما بلکه بجز اتباع خارجی افغانستان، پاکستان و سایر کشورهای همجوار باید میزبان کره جنگ زده هم باشیم و این چیزی نیست که حتی دهه هفتاد شاهدش بوده باشیم. این میزبانی ظرفیت مشهد را خارج از حد معمول تکمیل میکند.

مشهد با اینکه زیرساخت‌های گردشگری بسیاری دارد ولی ظرفیت مناسب پذیرش آوارگان و پناهندگان جنگ قریب الوقوع را ندارد.

گفتنی است از نظر اجتماعی عده زیادی از مردم کره شمالی کسانی هستند که از ترس استقرار کمونیست چین با هر وسیله و باهر ریسکی به این کشور مهاجرت داشته اند. حال که رهبر کره که گفته میشود ۱۴ نفر را به دلیل سیل اعدام کرده است به هجم آوارگان این کشور می افزاید. ضمن اینکه تهدید آمریکا برای ادامه جنگ در این منطقه و ناامنی جدی تر از سابق است

لطفاً رای دهندگان پزشکیان دست از دخالت و صحنه سازی برای تغییر در تصمیم گیری های کلان کشوری بردارند و اجازه دهند ما در شرایط جنگی به مسائل رسیدگی کنیم. نگرانی مشهد از کمبود غذا، آلودگی هوا و بنزین بیشتر از گیلان است. چراکه در جهان دومین شهر شناخته شده ایران مشهد است و ما در شرایط استثنایی شاهد اوردوز افزایش جمعیت یکباری هستیم، و این شرایط استثنایی روز بروز بیشتر میشود.