دین ما سراسر راهکار و راه حله. بعد از اینکه اعلام کردن اینترنت ماهواره ای میخواد بیاد، اونایی که تو این ده دوازده سال و قبل از آن با ساخت و سازهای غیر مجاز و رفتارهای غیرعرف برای خودشون پیش پیش ساخته بودن، گویی دست برتر دستشان آمد و غیب به یاری آنها آمد.
از سر شب که صدای گومس گومس آهنگهای پیروزی را سردادن من خودم رو زدم به خواب، ولی قبلش یه جستجو زدم درباره رفتار شبانه آنها. خروجی یک تنباکو و قلیان با اسم شبهای پایتخت یکی از کشورهای دارای حق وتو آمد.
الان راه حل این کشورهای متخاصم برای شبهای ما چیه؟
توتون و تنباکو با برند شبهای...؟
امروز اگر من بگم محرم و بساط زینب زینب بذاریم، سریع یه عده معترض میشوند که عقاید سیاسی و اجتماعی آدمها با هم مختلفه، ولی اگر همون آهنگ گومسگومس با چاشنی های انفجاری روی سر ما به اسم های مختلف بگذارند این مشکلی نیست؟!
امروز آمریکا و اسرائیل با همدستی هم وقت و منابع ما رو هدر بدهند و کسی راه حل بده باز سریع یه عده مخالف پیدا میشوند که راه حل دینی و سیاسی ندهیم. چرا؟ چون عقاید مختلفه و حرف سیاسی نباید زد.
یعنی برای اون موفقیت های به ظاهر ناشی از اعمال غیرمجاز به کجا رسیدیم که جنگ و خونریزی در کنار آهنگ های گومسگومس میشه راه حل های مناسب اوضاع ما!