چون ما در یک جریان نهضت ملی هستیم، و از طرفی هم حکومت آن چیزی نیست که شیعیان آن را اسلامی بدانند، پس رهبران ما در سختی زندگی میکنند.
آن کسانی که در شهادت اسماعیل هنیه و ابراهیم رئیسی در داخل خاک ایران دست داشتند، از تبریز تا تهران، در کمین اند و ما شیعیان اگرچه در نهضت ملی مشغول به ارایه راه حل و کار و فعالیت به همراه رهبران هستیم، در عین حال بدون دردسر و مشکلات هم نیستیم.
رهبر شیعیان در لبنان، سید حسن نصرالله که شهید شد رهبر انقلاب اسلامی، بعد از ۵ سال در محل تهران نماز جمعه برپا کرد تا همچنان در صحنه بودن و قدرت منطقه بودن ایران اسلامی را به رخ دشمنان بکشد. هنوز عوامل دخیل در شهادت دو-سه رهبر سیاسی اخیر خود را نیافته ایم، ولی بین شیعیان امت نماز جمعه میخوانیم.
آنچه که در حال حاضر در ایران در حال رخ دادن هست بیشتر شباهت با وضع شیعیان و رهبرانشان در دوران طاغوت دارد. دورانهای مختلف تاریخی مثل حکومت شاهنشاهی پهلوی قرن اخیر و بنی امیه هزار سال قبل داریم که رهبران شیعی و امامان جانشین پیامبر هم باید بین مردم باید زندگی میکردند و هم باید از آسیب و گزند طمع ورزان به حکومت خود را حفظ میکردند.
حال، چه شد ما به اینجا رسیدیم که شباهت های از وضع دوران بنی امیه و بنی عباس بینمان دیده میشود، و معاویه دوران که بود چندان مهم نیست. مهم اینه که نهضت ملی حفظ بشه و ما بتونیم جریان رو بازپس بگیریم لااقل یک نفس راحت بکشیم و زندگی عادی داشته باشیم، نه چیزی که الان میبینیم.
توضیح بیشتر درباره نهضت ملی هم اینکه در شرایط فعلی چون در یک جنگ ترکیبی با دشمن هستیم از چند جهت که دوتا مهمترینشان اقتصادی و امنیتی است تحت تاثیر قرار گرفته ایم که در حال ارایه راه حل برای رهایی از مشکلات آنها هستیم. در طول مسیر هم نیاز به حفظ خود داریم و هم لازمه که راهکارهای پیشرونده بدهیم.