فقر محتوای خبرگزاری های داخلی درباره طرز پوشش مردم

یک عکسی هست درباره پوشش محلی مردان و زنان ایرانی. من خودم تا همین چند وقت پیش داشتمش. به واقعی و جاری بودن پوشش مرد وسطی توی عکس شک کردم و به همان دلیل هم عکس رو حذف کردم. الان جستجو میزنم بخش خبری و راحت کلی خبرگزاری میبینم که دارند از فقط همون یک عکس استفاده میکنند!

آخه چرا اینقدر فقر محتوا؟!

یادمه همین دوسال پیش، سال ۱۴۰۱، که قضیه مهسا امینی داغ شده بود رسانه ها و خبرگزاری های ما راه افتاده بودند تو بازار و از هرکس بیشتر لخت کرده بود فیلم می‌گرفتند. اصلا من از طریق همین دوربین صدا و سیما دختران سوتین پوش رو در حرمسراها، ببخشید، پاساژهای تهرانی دیدم!

برین بگردید و از پسران و مردان ایرانی که پوشش محلی منطقه خودشون رو میپوشند هم فیلم بگیرین. جنس لباس رو نشون بدین. همون دوختی که تو تن دیده میشه رو فیلم بگیرین. آنجا که در طول روز راه میروند رو فیلم بگیرین و محل را نشان بدهید. نشان بدهید بازاره، حرمه کجاست؟ لااقل نشون بدهید که طرز لباس پوشیدن مردم و اقوام مختلف در ایران در برخی مناطق عادیه و هنوز هم با همین پوشش راهی حرم امام رضا میشن. حتی نشون بدهید که فیلم گرفتن از پوشش مردم هم برای شما یک امر عادیه و فقط وقتی شورش و کف خیابان خوابیدن میشه نمی‌رید که برین سراغ لباس ملت و مخصوصاً دختران و زنان رو بگیرین.

تولید محتوا در شرایط جنگی-سالگرد طوفان الاقصی

از میانه طلایه سپاه، دوربین زاویه ۴۵ درجه رو کم می‌کنه و می‌ره رو سپر طلایی. می‌ره سمت آن سپر خاص که دورتادورش  آنقدر زیبا طراحی شده که از طلایی به قرمزی میخوره. دوربین می‌ره جلو و زوم می‌کنه رو سپر.

امروز این محتوا رو بهمون میدهند و میگن کجایی خانوم سلام دنیا؟! اصلا می‌دونی محتوای امروز که باید تولید کنی چیه؟!

بعد فکر مدیر گروه می‌ره سمت تو که تازه به خونه جدید اسباب کشی کرده ای. همون موقع هم که زنگ زده صدای فایل ویدئویی مدنظرش رو از پشت گوشی می‌شنوه و حق رو میده به تو.

حالا نوبت توئه که کار کنی. بری بالای تل زینبیه و ببینی اوه تو این فصل سرما اون بخش از جنگ رو داری میبینی که ردیفی از مردان، زنان و کودکان همگی کاپشن پفی در طیف رنگی زرد و صورتی تا سفید با شلوارهایی که همین دیروز مد بودند و تبلیغ میکردند همگی در کنار هم به خواب ابدی رفته اند. همگی بی پناه، بی سپاه، بی سپر.

توضیح بیشتر اینکه فقط اخبار یک دودی بالای شهرهایی از مناطق مختلف لبنان، غزه و حتی سوریه رو نشون میده. یک آمار هم میده که به شمار شهدای امروز معروفه. حالا که با طوفان الاحرار نیرو به اون سمت اعزام کرده ایم یک عده هم فرستادیم بروند در جاهایی به اسم تل زینبیه مستقر شوند تا شمار مردان و زنان بی سلاح قربانی کشتار جمعی و جنایات جنگی آمریکا، اسرائیل و همدستانش را بشمرند‌. الان هوا سرده و قربانیان لباسهای گرمشون رو پوشیده اند. شمار شهدای غزه تا کنون بیش از ۴۱هزار نفر و این فقط یک عدده. 

بعداً اضافه کرد: ساعت ۶:۳۰ مثل امروز ۱۵ مهر سال ۱۴۰۲ (۲۰۲۳) در عرض ۵ دقیقه پنج هزار موشک از سمت غزه به اسرائیل شلیک می‌شه که ۳۰۰۰ تای اون رو در اسرائیل احساس می‌کنند. یعنی گنبد آهنی سرائیل ۲۰۰۰ تای اون رو دفع می‌کنه. در چنین روزی عملیات طوفان الاقصی که پاسخی بود به جنایات اسرائیل در قبال غزه وسط حماس داده می‌شه. امروز سالگرد طوفان الاقصاست و اسرائیل و آمریکا قصد ندارند به جنگ خاتمه بدن.

عوارض رادیکالی تفکر ازدواج عملی

یه مدته راه انداختند چون ازدواج عملی نکردم هیچ جایی راهم نمیدهند، حتی تو تاکسی!

حتی عضو هلال احمر هم نکردنم. شعبه جای خونه مون یک ساله که رزومه اولیه رو تایید نمیزنه و من به خاطر عدم تایید اون، اطلاعات تکمیلی نمیتونم بزنم. جدیدا هم هیچ شغلی بهم نمیدهند؛ بمعنای واقعی هیچ درآمدی! همون پشت تلفن، اول اسم و فامیل میپرسند و بعد میگن ما شغل به مجرد نمیدیم‌. آنقدر تفکر رادیکالی مال رباتهاست. خب شاید نجات جان یک نفر در گرو پی سی آر من باشه. شاید من تو هلال احمر داوطلبی بودم که جان یکی رو نجات میداد. بعد هم دختر باشم که مجرد بودنم دست خودم نیست. مگر من خواستگاری میرم؟! گاهی فکر میکنم دست میدری تو کاره!

توروخدا نیا، جا برای یکی تو نداریم

یک دوره کامل همین میدری وزیر رفاه زمانی که نماینده مجلس بود راه انداخته بود که دهه شصتیا خیلی زیادن و ما نمی‌تونیم براشون کاری بکنیم. 

دیری نگذشت که تقی به توقی خورد. رئیس جمهور قبلی، رئیسی، شهید شد. رئیس جمهور بعدی، پزشکیان، دقیقه نودی انتخابات بالا اومد و حالا میدری که نسبت به دهه شصتی‌ها دید خوبی نداشت وزیر رفاه شده.

هنوز میدری نیومده بود که مستمری ۱۳ هزار نفر معلول بهزیستی را قطع کردند. عدد مستمری هم مبلغ ناچیزی است که قبلاً سر کم بودنش بحث داشتند. این عدد به یک میلیون نمی‌رسید.

تجمع مستمری بگیران بهزیستی منجر به دو جلسه وزیر رفاه با سازمان بودجه شد. توافق رئیس سازمان بودجه با وزیر رفاه، میدری، هم سر پرداخت کمک هزینه معلولان بود که چون منابعی برای آن درنظر گرفته نشده بود چیزی را هم عوض نمی‌کرد. در نتیجه آن هم شاهد فقط عوض کردن راننده یعنی رئیس سازمان بهزیستی بودیم.

مهر، دانشگاه و دهه هشتادی ها

دهه هشتادیه و فاصله یکی دو سال تا سال متولدین ۷۹ و ۸۰ او رو از بقیه جدا می‌کنه. این جدایی یک چیزی مثل فاصله متولدین ۶۹ و ۷۰ از دهه شصتی های معروفه.

دهه شصتی‌ها در چالش منابع اختصاصی با دهه هفتادی‌ها بودند. دهه هفتادی‌ها و پدرانشان که از این موضوع مطلع بودند به هر نحو ممکنی فاصله‌شون رو با منابع کم کردند تا جای دهه شصتی‌ها رو بگیرند.

اما همه این‌ جریانات اجتماعی کافی نبود که اتفاق بیفته. چرا که پشت سر دهه هفتادی‌ها، دهه هشتادی‌ها، دهه نودی‌ها و حالا ۱۴۰۰ی‌ها هم باید میومدن. منابع هم همون منابعی بود که نهایتش می‌خواستند بین دهه ۵۰ی‌ها و شصتی‌ها اختصاص بدهند. 

از زمان روی کار اومدن میدری بعنوان وزیر، این هوشمندی برای دهه هشتادی‌ها خیلی فراتر از حد بالا رفت. طوری که دیگه وقتی تو دانشگاه یه دهه هفتادی قدم می‌زنه دهه هشتادی ها مثل یک بمب متحرک بهش نگاه میکنند: توروخدا نیا، جا برای یکی تو نداریم

دهه هشتادی ها باید هماهنگ با دولت باشند

احتمالا مثل همه جریانات دولتی که از بالا در دانشگاه انتشار پیدا میکند، این اتفاق افتاده. دهه هشتادی ها باید هماهنگ با دولت باشند. وزیر رفاه و دولت در راس دانشگاه های خصوصا دولتی، این وظیفه خبرپراکنی را برعهده برمیگیرند که چون جا برای جمعیت مازاد نداریم در حال انفجاریم

فاصله تا واقعیت

به نمودار زیر که دولت ژاپن برای پیر شدن جمعیتش منتشر شده است نگاه کنید.

اونجاهایی که از کلمه surplus استفاده کرده یعنی لازم نبوده سن جمعیت انقدر بالا بره!

دولت ها درباره جمعیت هاشون اینطوری برنامه ریزی میکنند. الآن ژاپن یک روند پیشبینی رو بررسی کرده و گفته جمعیتش رو به پیری هست، پس باید برنامه ریزی تقابلی برای اون داشته باشه. در این راستا کارهای مختلفی از جمله پخش های انیمه آموزشی و cosplay اجرا میکند. ضمنا نشون میده که احترام به سالمندان و جمعیت پیرشان هم لازمه.

آیا در ایران یک چنین چیزی داریم؟

خیر، همونطور که آموزش زبان فارسی مورد تحریم آمریکا قرار گرفته، ایران از این نمودارها هم کم داره، ولی آنچه که مشخصه اینه که ما خیلی فاصله زیادی با این روند جمعیت ژاپن نداریم.

بعداً اضافه کرد: در راستای اثبات حرفام اینو بنویسم که دانشجوی حقوق فارغ التحصیل سال ۹۵ دانشگاه فردوسی، یعنی یک دهه شصتی کارگر معدن طبس منفجر شده دیروز میشه. او یکی از ۴۹ نفر از جانباختگان امروز محسوب میشه. یعنی برای حقوق ۱۲ میلیونی، با اینکه رشته‌اش حقوق بوده کارگر معدن میشه. جا نبوده دیگه تو شهرش براش کار باشه رفته طبس به کارگری. حالا میدری هم گفته که اینا بیمه بودن هیچ مشکلی نیست پولشونو حساب می‌کنیم باهاشون.

الان میگن در راستای ضایعه پیش آمده باز هم خانم‌ها باید کنار بیان با مسئله، چون که تو رو خدا جا نداریم. بزارین این فارغ‌التحصیل رشته حقوق دانشگاه فردوسی مشهد، کارگری هتل رو داشته باشه و نره کارگر معدن بشه لااقل جونش در خطر نباشه.

از دست بر قضا این جوان جانباخته رتبه ۱۸۰ کنکور سال ۹۱ رشته حقوق بوده و اگر الان این رتبه را داشت حقوق می‌گرفت کلاً. ولی چون دهه شصتی بوده و اون زمان هم باید زیر رتبه ۲۰ می‌شدی تا بهت حقوق بدن از این حق هم محروم شده. اسمشم فرهاد بوده و براش شعر درست کردن که دیشب صدای تیشه از بی ستون نیامد شاید به خواب شیرین فرهاد رفته باشد.

طوفان الاحرار

برگه اعلامیه ای پیدا کرده ام که تویش نوشته 1000 خودرو در سالگرد عملیات طوفان الاقصی میخواد حرکت کنه و این بار طوفانی دیگر به راه بندازه.

گفتم باز از این هزار خودروها که سطح شهر رو میخوان آلوده کنند و از میدان فلسطین تا حرم برن مثلا. بقیه اش رو خوندم نوشته بود کاروان میخوایم راه بندازیم که عملیاتش به این صورته:

5 روز در ایران

5 روز در عراق

5 روز سوریه و فلسطین

هزینه های احتمالی رو هم خودمون میدیم. کاروان مردمی "از خراسان تا فلسطین"

دیگه بعد از انفجار گوشی ها در لبنان، اسرائیل با موشک مقر فرماندهی حزب الله در بیروت رو زد. خیلی آوار درست شد، خیلی فرمانده ها شهید شدند و تحول بزرگ جنگ تکمیل شد. در این مرحله اصلا چیزی از حزب الله باقی مانده؟!

 اون از بمب گذاشتن کف دست اعضا و این هم از بمباران موشکی بیروت توسط اسرائیل و رژیم کودک کش صهیونیستی

در این مرحله سوال اینه که تا کی ما باید فقط پایگاه های نظامی اسرائیل رو بزنیم؟ جواب قصاص اینه که مردمش رو بزنیم. کسانی که پشت سنگرهای بتنی و زرهی نشسته اند که هدف نمیشه برای قصاص.

جنگ در این مرحله جنگ بین دو کشور مسلمان نیست که مثلا بگیم اگر ایران با عراق میجنگیده و مردم عراق مسلمان هستند و فقط تحت ظلم صدام بوده اند. جنگ بین مسلمانان و یهودیان صهیونیسته که اگر تا الآن هزاران نفر از ماها رو کشته اند، تنها اعتراضشان به جنگ این بوده که اول سربازهای ما رو برگردونید و بعد به کشتار و جنایات خودتون ادامه بدین!

با پرچم های آبی میان بیرون این چیزها رو بگن.

آیا هنوز هم موشک جواب موشک؟

خیر، روش کار عوض شده. الآن باید بگیم گوشی جواب گوشی، اونم از نوع بمب گذاری شده. اگر اسرائیل با موشک اون زمان سرکوب شد و به کشتار و جنایت ادامه نداد، دلیلش این بود که جوابش رو با موشک دادیم. اینجا هم مقابل به مثل باید بکنیم.

ما مصلحت اندیشیم

پس از پیروزی در جنگ مصلحت اندیشی میکنیم، و از آثار تاریخی به جای مانده بهره میبریم. نمونه این مصلحت اندیشی رو میشه در زمان پیامبر «ص»، دید. پس از جنگ خیبر پیامبر به کوچ یهودیان نظر داشت، ولی یهودیان گفتند ما در عمران و حفظ نخلستانها، آگاهی و تخصص داریم، پس ما را در این سرزمین نگاه دارید. پیامبر نظر آن ها را به صلاح دید. او با یهودیان قرارداد بست و از تخصص آنها بهره گرفت.

استفاده از مشرکان در جنگ

مواردی هست که پیامبر درخواست مشرکان در همکاری با مسلمانان را رد کرده است، ولی اگر مصلحت بوده، پیامبر هم سلاح از مشرکان قرض گرفته است.

نکته مهم این هست که پیامبر با دشمنان با قدرت برخورد می کرد و از خطای آنها به راحتی نمی گذشت.

به طور کلی، جنگی که در پیش داریم، به ابتکارات زیادی نیاز دارد. لازم است روشها متناسب با شرایط بروز شود.